Szkoła grozy? Nowe fakty po śmierci 11-letniej Danusi.

Uroczystości pogrzebowe rozpoczęły się w samo południe, mszą świętą. Rodzina Danusi poprosiła o uszanowanie prywatności i nieobecność mediów podczas ceremonii. Dlatego w smutnej uroczystości, jak relacjonują uczestnicy, brały udział tylko tłumy żałobników — wśród nich harcerze, przyjaciele, mieszkańcy i osoby poruszone tragedią. W rękach większości idących w stronę kościoła widać było białe róże.

Do tragedii doszło w poniedziałek, 15 grudnia, w pobliżu Szkoły Podstawowej nr 10 przy ul. Wyspiańskiego. Mimo że na miejscu szybko pojawiła się policja, którą wezwano do szamotaniny dwóch uczennic w okolicach mostka nad rzeczką, było za późno. Na miejscu mundurowi znaleźli 11-letnią Danusię z ranami zadanymi nożem. Mimo reanimacji dziewczynka zmarła. W sprawie zatrzymano 12-letnią uczennicę tej samej szkoły, podejrzewaną o dokonanie zabójstwa. Sąd rodzinny zastosował wobec niej środek tymczasowy. Jaki? Tego, ze względu na wiek podejrzewanej, nie ujawniono.

Od kilku dni mieszkańcy Jeleniej Góry licznie gromadzili się w miejscu tragedii. Zapalali znicze i składali kwiaty. Wszyscy wspólnie przeżywali tę niewyobrażalną stratę i przekazując wyrazy wsparcia rodzinie Danusi. Większość deklarowała w rozmowach z dziennikarzami różnych redakcji, że wybiera się na sobotnią uroczystość ostatniego pożegnania dziewczynki.

Jak relacjonują mieszkańcy, w sobotnie przedpołudnie pod kaplicą pojawiły się nieprzebrane tłumy żałobników, ludzie nie mieścili się w świątyni. Wszyscy chcieli oddać hołd zmarłej dziewczynce. Na pogrzebie obecni byli również harcerze, którzy przyszli pożegnać swoją druhnę. Jak opowiadają uczestnicy, uroczystość przebiegała w przejmującej ciszy przerywanej przez szloch zgromadzonych. Grób utonął w morzu białych kwiatów i maskotek w takim samym kolorze. Wśród ostatnich pożegnań były te od najbliższych, ale także od prezydenta miasta i ministerstwa edukacji.

Mieszkańcy Jeleniej Góry przyznają, że to tragedia, o której nie da się zapomnieć. W sobotę, mimo okresu przygotowań do Bożego Narodzenia, tak radosnych, niosących nadzieję świąt, myśleli i mówili jednak tylko o śmierci niewinnego dziecka. Ogrom bólu, który towarzyszy im w ostatnich dniach jest niewyobrażalny. Świadkowie mówili także, że na cmentarzu konieczna była interwencja ratowników z pogotowia ratunkowego.

Tego dnia w wielu rozmowach padało pytanie “dlaczego”. Jak się dowiedzieliśmy, pojawiło się ono także podczas ostatniego pożegnania Danusi. Uczestnicy ceremonii zwrócili uwagę na to, co mówił ksiądz. Przyznał, że to dla niego najtrudniejsza msza w okresie jego posługi. Znał Danusię osobiście, był jej katechetą, cieszyło go, że dziewczynka udzielała się w życiu parafii, odnosiła sukcesy.